Άλφα Κενταύρου

Τίναξε η σκέψη της λύρας

τα κουρδίσματα τα μελωδικά

και πιάστηκε να μαλώνει

με τα φαρμάκια του έρωτα,

τα γλυκοστάλακτα.

Πα σε βωμούς πυρακτωμένους

σιγοκαίει το νυχτολούλουδο

και ευωδιάζει στ' άκουσμα

της ηδονικής φωνής της Αφροδίτης

που τα αιθέρια λόγια της

κρατάνε το ρυθμό

και ψάλλουν αηδόνια,

της Αρμονίας οι κοπέλες οι ροδοδάκτυλες.

Στης Ανδρομέδας τα περάσματα,

εκεί που πλάθονται τα παραμύθια τα μεθυστικά

και μοσχοβολούν οι ψυχές από τον πόθο

για μελλούμενους καιρούς ανέμελους.

Εκεί που ο τοξοβόλος σαν άνεμος

χυμάει φυσομανώντας,

λυγάει τις ιτιές και τις βελανιδιές

τις σέρνει σε χορό,

με το μαγευτικό τραγούδι του.

Λάμπει η σελήνη η χρυσοφώτεινη

και αρπάζει το λαούτο

για να μοιράσει βάσανα,

στα αλμυρά πελάγη και στις χώρες

τις γιρλαντοστολισμένες, τις αταίριαστες.

Εκεί που τράνταξε ο εγκέλαδος ο τρανός

και ξεψυχήσαν τα οράματα

στο Άλφα του Κενταύρου το πεδίο συναγμένα,

μια χάλκινη μοιρολογίστρα αλυχτά.

Τώρα σαν τότε, στα χρόνια της χολέρας,

που άρπαξε τον μαύρο του χιτώνα ο μαντατοφόρος

και το αδηφάγο τέρας του υλισμού

σκοτείνιασε με φθορά

την γλυκιά δροσιά

της άνοιξης της γλυκόπιοτης,

γέμισε ιδρώτα τις αγνές πηγές.

Έμεινες δω τριγύρω, να κείτεσαι έρημος,

μαλώνοντας με τα φαρμάκια του έρωτα

τα γλυκοστάλακτα,

να αναπολείς τις τρυφερές ματιές

και τις σταλαγματιές του δρόσου τις βελούδινες.

Έμεινες δω μονάχος, να ξενυχτάς τα σύμπαντα

με το κελαηδητό της λύρας

και τα κουρδίσματα της τα μελωδικά.

Σιγάλας Μακάριος

από την ποιητική συλλογή

Εις πεδίον Άλφα Κενταύρου

Related Posts :